9 Aralık 2020 Çarşamba

o son kararı almayacaktık...

Ben bu bloga zamanında az emek harcamadım, ama yıllar sonra baktım ki ne yazdıysam gitmiş. pek harika. ya da teknik olarak ben anlamaz haldeyim, belki bir yolu vardır o yazıları geri getirmenin, ama işte insan internet patatesi olmaya görsün...

Yaptığım yanlış bir seçim kaç zamandır canımı acıtmakta.. İstanbul'da iyi sayılabilecek bir işim varken, şımarıkça sızlanmalar bunalmalar eşliğinde istifamı basıp Antalya'ya babamın bürosuna geldim çalışmaya.. Gelmez olaydım.. O kadar sıkılıyorum ki. O kadar altında ki potansiyelimin. Taşaklarını tartan aylak bakkal hesabı öyle bekliyoruz tüm gün. Ekip olarak çalışmayı, aktif olmayı, aksiyon halinde olmayı özledim gerçekten. Ama insan yanlış kararlarının sonuçlarını üstlenebilmeli öyle değil mi. Bu da benim bir yanlış kararım olmuş oldu. Benim gibi hayatında yanlış kararlar almış insanlarla konuşmak isterdim. En azından yalnız olmadığımı görüp bir parça rahatlardım böylece. Hayatında yanlış karar almış insanlar beni bulun! Anlatın bana. Yanlışımızın ortak noktalarını keşfedelim, beraber sızlanalım, yüzümüz düşsün, ama sonra görelim ki yalnız değiliz! Sidik yarıştıralım mesela, hangimizin kararı daha yanlışmış.. Nasıl başediyoruz o kararın sonuçlarıyla.. Nerede zorlanıyoruz.. O yanlışın doğruya evrilmişliği var mı.. varsa nasıl oldu bu.. Yapabilirsek tavsiyeler verelim birbirimize.. Şaka maka YANLIŞ KARAR ALANLAR DAYANIŞMA DERNEĞİ falan mı kursam ben.. Ufak ufak çoğalsak, sonra bir yığına dönsek.. Çeşit çeşit, renk renk, irili ufaklı yanlışlar havada gezinse.. O havanın oksijenini çeksek içimize doya doya.. Bol bol dayanışsak. Gereksiz yere bağrışsak "akıllandım ulan! bir daha yok yanlış manlış yürü git" diye.. Yapar mıyız ya? Yaparız bence. 

Bir de bu konuyla ilgili bir söz yankılanıyor kafamda bir süredir, onunla kapatayım.."Be careful what you wish for".. Oldukça basit, ama köpek gibi anlamlı bir söz.. ağzıma yüzüme çarptı bu deyiş, ne istediğime pek de dikkat etmememin sunduğu ezik koşullarla yüzleşmişken.. 

amaaan neyse ya amma vırvır ettim, hadi bir şarkıyla coşalım şenlenelim ve diğer yazıda görüşmek üzere diyelim:

Shout - Tears for Fears

Konumuzun ruh haline uygun görselimiz de gelsin..





2 yorum:

indieocean dedi ki...

yanlış kararlar konusunda o kadar seni anlayabiliyorum ki. son 4-5 yıldır bir doğru kararım yok. rumuz: dernek eşbaşkanı

Meşru Zeminyan dedi ki...

haha.. süper. derneğimiz sağlam temeller üzerinde büyüyor yavaş yavaş :)